ขออนุญาต: บ่นผ่านไปบนเว็บบอร์ด

[Meo]

ตอนนี้ชักเริ่มชินกับสภาพที่เป็นอยู่

เพราะไม่ว่าเราจะอยู่ที่ไหน สภาพใด

แต่หน้าที่หลักของเราเพื่อประเทศชาติยังคงมั่น

จุดมุ่งหมายของเราคือปกป้อง และรักษาประเทศชาติและสถาบันหลัก

หลายๆคน มักจะพูดได้ว่า "ฉันก็รักประเทศชาติเหมือนกัน

และพร้อมที่จะทำทุกอย่างเพื่อประเทศชาติ"

แต่พอเอาเข้าจริงๆ ติดโน่น ติดนี่ ติดนั่น ห่วงโน่น ห่วงนี่ ห่วงนั่น

ผลสุดท้ายก็ได้แต่ แบะ แบะ แบะ จับกลุ่มพ่นน้ำลายใส่กันไปวันๆ

อีกจำพวกหนึ่งคือ เอาด้วย ร่วมด้วยช่วยกัน(ตอนที่กระทำ)

แต่พอผลของการกระทำมันไม่เป็นไปตามแผน กลับมานั่งตีอกชกลม

โทษคนโน้น สิ้นศรัทธาคนนี้ แต่ไม่เคยมองความเป็นจริงว่าอะไรที่ทำให้แผนพัง

[Meo]

คำว่า "อุดมการณ์" สู้คำว่า "อุดมกิน" ไม่ได้

"อุดมกิน" ทำให้รวย กินดีอยู่ดี มีพรรคพวกมากมาย แต่ไม่มีความคิดเป็นของตัวเอง

สุดท้ายกลายเป็นสมอง "robot" คือคิดเองไม่เป็น

"อุดมการณ์" ทำให้ลำบาก พรรคพวกน้อย แต่พลังขับเคลื่อนทางความคิดและการกระทำสูง

ส่วนใหญ่พวกมี "อุดมการณ์" ไม่ถูกฆ่าตาย ก็ถูกปิดหู ปิดปาก ปิดจมูกจากบรรดาห่วงต่างๆ

เดี๋ยวนี้คนเค้าเลิกพูดคำว่า"อุดมการณ์"กันไปหมดแล้ว

ใครพูดก็ถูกแดกดันว่าเชยบ้าง หรือไม่ก็ตัวปัญหา

[Meo]

คนทั่วไปมักจะมองคำว่า "ประเทศชาติ" เป็นเรื่องที่ไกลตัว

บ้างก็ว่าไม่ใช่หน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ

บ้างก็โน่นเลย โยนไปให้ "ทหาร" รับผิดชอบไปเต็มๆ

ในฐานะ "พลเรือน" คนหนึ่ง เรากลับมองว่า "ประเทศชาติ"เป็นเรื่องของประชาชนทุกคน

และเป็นหน้าที่ที่เราทุกคนเกิดมาต้องพึงกระทำการใดๆเพื่อเป็นการปกป้องประเทศชาติ

ไม่ใช่หน้าที่ของใครคนหนึ่ง หรือกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง

แท้จริงแล้ว คนทุกวันนี้ที่อ้างตัวว่ากระทำการเพื่อประเทศชาติ

ส่วนใหญ่เคลือบด้วยผลประโยชน์ส่วนตนทั้งนั้น

ไม่ว่าจะเป็นอำนาจ เกียรติยศ ชื่อเสียง เงินทอง หรืออะไรก็ตามแต่

น้อยคนนักที่คิดจะกระทำการเพื่อประเทศชาติจริงๆ เสียสละทุกอย่างจริงๆ

และไม่หวังผลตอบแทนใดๆ

แต่ก็นะ ใครจะคิดยังไง จะสนใจทำไม

แค่เอาตัวรอดไปวันๆ ก็ขนคิ้วกระตุก นิ้วก้อยกระดิก เหงื่อก็ตกซิกๆแล้ว ใช่มะ

[Meo]

ฝากทิ้งท้ายไว้ให้คิด;

การกระทำการใดๆ โดยเฉพาะเป็นการกระทำที่มีผลต่อคนส่วนมาก

ต้องมีความรอบคอบ มั่นใจ รวดเร็ว และเฉียบขาด

และต้องพร้อมรับกับทุกสภาวะที่จะเกิดขึ้นจากการกระทำ

หากเรามั่นใจว่าสิ่งที่เราคิดและกระทำ เป็นผลดีที่จะเกิดขึ้นตามมา

อย่าได้สนใจกับสภาวะรอบข้างที่จะเกิดขึ้น

อันจะทำให้เป้าหมายของการกระทำเปลี่ยนแปลง

มิเช่นนั้นแล้ว ผลของการกระทำที่ได้ ไม่ต่างอะไรกับการ

"ถุยน้ำลายขึ้นฟ้า แล้วตกลงมารดหน้าตัวเอง"

ไม่ได้ต้องการสื่ออะไร อย่าคิดมากละกัน

[Meo]

อีกนิดนึง ก่อนจากกันในวันนี้

- เกียรติยศ ศักดิ์ศรี ความภาคภูมิใจ แม้จะกินไม่ได้

แต่เราก็ไม่ยอมให้ใครมาเหยียบย่ำ หรือดูถูกได้

- ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ที่ใจ ใจเราเท่านั้นเป็นผู้กำหนด

http://thaimisc.pukpik.com/freewebboard/php/vreply.php?user=rattanachot&topic=312

[MI-6]

บางอย่างไม่ต้องบ่นดีกว่า เพราะว่า
๑ เรื่องส่วนตัวของเรา
๒ บางกระดานสนทนา ไม่ได้มีสำหรับเรื่องทุกข์ร้อนของใคร แต่เป็น กระดานส่วนตัวของ กลุ่มบุคคล
ซึ่งมีเรื่องเฉพาะประเด็นที่จะสนทนากัน ของเขา การหลุดเข้าไปจะทำให้เราต้องเกิดปัญหากันทางคำพูด

นอกจากไม่เห็นใจแล้ว ยังสมน้ำหน้าอีก ซึ่งก็รู้สึกสับสนมากว่า คนไม่รู้จักกัน ทำไมต้องเสียดแทงกันขนาดนั้น เหมือนกับมีเรื่องโกรธแค้นอะไรกันนักหนามาแต่ปางไหน แม้จะขัดแย้งกันทางความคิดหรือคำพูดก็ตาม มันเป็นเรื่องที่ไม่เกิดผลเชิงรูปธรรมเลยสักครั้ง กลับเป็นความขัดแย้งที่แรงมากจนสงสัยจริงๆ

คนอื่นรู้สึกอย่างไรไม่ทราบ แต่ว่าตัวเองไม่ชอบเห็นบรรยากาศการสนทนาในเว็บบอร์ดในลักษณะนั้นเลยจริงๆ

ในขณะที่บางเว็บบอร์ด ซึ่งทางการบอกว่าเป็นเว็บที่ต้องปิด ในนั้นยังเต็มไปด้วยคนที่หลากหลายความคิด และเมื่อคิดต่างกัน แบบสุดขั้ว ก็ไม่ห้ำหั่นกันขนาดหนักหนาแต่อย่างไร แล้วก็เลิกกันไป ประเภทที่จะรวมกลุ่มกันมารุมกินโต๊ะ ไม่ค่อยได้เห็นมากนัก

[MI-6]

ในหนังสือ SECRET ซึ่งเป็นวารสารรายเดือน หน้าปกคุณสรพงษ์ ชาตรี ในนั้นมีบทสัมภาษณ์ คุณหมอ ๓ คน เป็นแพทย์ชนบทดีเด่น ปี ๒๕๕๑

ทั้งสามคน อยู่ในถิ่นกันดาร คนหนึ่งอยู่ อ.ยะหริ่ง จ.ปัตตานี ที่จำคุณหมอคนนี้ได้เพราะว่า อยู่ในถิ่นที่กันดาร และยังเป็นอันตรายในความรู้สึกของประชาชนอีกด้วย

ในการสัมภาษณ์ถึงเรื่องของอุดมการณ์ว่ากินไม่ได้ แล้วทำไมคุณหมอยังอาสามาทำงานในถิ่นที่จะไม่ได้รับเงิน

คุณหมอตอบคำถามว่า อุดมการณ์ไม่ได้มีไว้กิน

ทุกอาชีพก็คงเหมือนๆ กัน คือมีคนหลายประเภทปะปนกันไป แต่ละคนมีแรงบันดาลใจให้เลือกสายอาชีพใดอาชีพหนึ่งต่างๆกันไป บางคนอาจเลือก อาชีพมีเกียรติ เงินน้อยไม่เป็นไร (หาเอาทีหลัง เมื่อมีตำแหน่งแล้ว) บางคนเลือกอาชีพที่ทำให้ร่ำรวยได้

การอยากร่ำรวย อยากมีฐานะทางสังคม และมีตำหน่งที่มีเกียรติ ไม่ใช่เรื่องผิดแต่อย่างใด การเป็นคนดีก็ไม่ใช่เรื่องของความโง่ หรือ เชย ด้วย

เพียงแต่ไม่ว่าอยากจะทำอะไร อยากเป็นอะไร จะต้องยืนบนความถูกต้อง และ มีคำว่า สัมมาอาชีวะ กำกับอยู่ด้วย คือหาเลี้ยงชีพชอบ มีความหมายในตัวเอง ซึ่งเมื่อใช้สามัญสำนึก จะต้องรู้และเข้าใจ เว้นแต่ว่า พวกนักเล่นคำ พยายามจะกลับชั่วให้เป็นดีให้ได้ จึงจะพยายามตีความและเขียนผิดเป็นถูกให้สังคมคล้อยตาม ซึ่งไม่รู้ว่าทำอย่างนั้นไปเพื่ออะไร หากอยากจะเลวก็เลวมาเลยตรงๆ ไม่ต้องซ่อนรูป แบบนั้นไม่แน่จริงนี่นา

[MI-6]

การดูคนจาก ข้อคิดเห็นในกระดานสนทนา ก็พอจะบอกอะไรได้หลายอย่าง บางครั้งก็ตรง บางครั้งเพี้ยนไปก็มี

เคยอ่านในกระดานแห่งหนึ่ง เรียกว่าเป็น บล็อก ดีกว่า มีผู้เขียนรายหนึ่ง เขียนได้ดีมาก อ่านแล้วรู้สึกว่าอุปนิสัยใจคอเขาจะต้องเป็นคนดีและใจกว้าง

แต่เมื่อมีโอกาสพบตัวจริงโดยบังเอิญ พบว่า มีบางอย่างที่เราอาจมองผิดไป เช่น เขาสามารถทะเลาะกับคนได้ เพียงแค่แย่งที่จอดรถกัน ทั้งๆ ที่คันนั้นมาก่อน แล้วก็เตรียมจะเข้าไปจอด เขาก็เสียบรถเข้าไปเลย แล้วยังมีทีท่าที่ไม่พอใจ อีกฝ่าย เมื่ออีกฝ่ายโวยวายว่าทำไมคุณทำอย่างนี้ เนื่องจากเห็นเหตุการณ์โดยตลอด ก็เลยสามารถเขียนได้ ไม่ได้คิดเอาเอง

ดังนั้น การสนทนาในเว็บบอร์ดก็อย่าถือเป็นจริงเป็นจังไปว่าใครจะเป็นเช่นไร

โดยเฉพาะประเด็นเรื่องที่มีข้อกฎหมายมาเกี่ยวข้อง จะต้องระมัดระวังให้มาก เพราะเราอาจจะโดนฝ่ายที่ต้องการล้วงข้อมูล ใช้ทุกวิธีการเพื่อกระทุ้งให้เราพูดทุกอย่างออกไป โดยที่เราหวังเพียงจะชี้แจงความบริสุทธิ์ของตัวเอง

การระมัดระวัง และ ไม่ต้องห่วงกังวลความคิดคนอื่นที่จะมีต่อเรา ไม่ว่าจะดี หรือ ร้าย ก็เป็นสิ่งที่ต้องมีทุกขณะ
อย่ามัวแต่กลัวว่าใครจะคิดยังไง เพราะความคิดคนอื่น ไม่สำคัญเท่ากับความเป็นตัวเรา และ ความจริงที่เรารู้อยู่แก่ใจ

[sunny]

เราคงคิดมากเกินไปมั้ง

ขนาดคนที่เขามีหน้าที่รับผิดชอบ มีอาวุธพร้อมอยู่ในมือ

ยังบอกว่าสถานการณ์บ้านเมืองไม่น่าจะเกิดอะไรขึ้น

เรามันก็แค่พลเรือนอ่ะนะ อาวุธก็ไม่มี แถมยังโดนไล่ล่า เอาตัวเองแทบไม่รอด

ไปทำหน้าที่สร้างวัดต่อดีกว่า พิมพ์หนังสือสวดมนต์แจกตามที่ต่างๆ

ไม่อยากคาดหวังกับอะไรที่จับต้องไม่ได้แล้ว

ยังไงๆ ใครก็คงเอาแผ่นดินไปจากเราไม่ได้

แต่ว่าสภาพความเป็นอยู่จะเป็นอย่างไร ก็คงต้องปรับตัวไปตามสภาพเท่านั้นเอง

ผู้ใหญ่เขาก็เตือนมา ในเมื่อเราไม่สามารถทำอะไรได้ โดยเฉพาะอยู่นอกเหนือหรือเกินกว่ากำลังที่เราจะทำได้

ก็ต้องปล่อยให้มันเป็นไป เราก็ทำเท่าที่ตัวเราทำได้ให้ดีที่สุด

อะไรมันจะเกิด คงต้องปล่อยมันไป แต่เราต่างหากที่ต้องถามตัวเราเองว่าเราได้ทำอะไรไปหรือยัง

[att]

[MI-6]

ได้หนังสือบทสวดมนต์พระคาชินบัญชรมานานแล้ว เพิ่งมีโอกาสเปิดแล้วก็อ่าน

ตอนท้ายของหนังสือ ได้เขียนว่า วิธีหนึ่งในการรักษาบ้านเมืองให้สงบสุข และ เป็นปึกแผ่น ไม่ได้ยากเย็น และไกลตัวเราเลย รวมทั้งไม่ต้องไปหายุทธวิธีที่ไหนด้วย

เพียงแต่ คนไทยทุกๆ คน หรือ ให้มากที่สุด หมั่นสวดมนต์ภาวนา บทชินบัญชรนี่ก็เป็นตัวอย่างหนึ่ง ซึ่งสวดพร้อมๆ กัน บ่อยๆ เป็นประจำ จะขัดเกลาจิตใจของเราไปได้โดยที่เราเองก็ไม่สังเกต

นี่คือการใช้พุทธวิธี ในการสร้างคนในประเทศให้รู้จักคิดดี กลัวบาป ละอายที่จะทำชั่ว
นั่นก็จะเป็นการรักษาประเทศชาตไว้ โดยที่ไม่ต้องลงทุนอะไรเลย