เกิดเป็นมนุษย์ อย่าให้อายเดรัจฉาน

[sunny]

ช่วงนี้ ไม่รู้เป็นอะไร (ตัวเองยังไม่รู้ แล้วคนอื่นจะรู้ไหมเนี่ย!!!???)

มองคนทั่วไปแล้วรู้สึก สังเวช ปน เวทนา

ทำไมนะ คนเราเดี๋ยวนี้ ได้กระทำตัวให้น่าละอายใจ

ซ้ำร้าย บางคนประพฤติ ปฏิบัติตัวชนิดที่กล่าวได้ว่า แม้แต่สัตว์เดรัจฉาน ยังประเสริฐกว่า

[sunny]

สุนัขหรือหมา คือ สัตว์เดรัจฉาน ที่เราสามารถพบเห็นในชีวิตประจำวันได้ทั่วไป

มักจะได้ยินคำกล่าวเปรียบเปรยกับคนในสมัยนี้ว่า

"เลี้ยงสุนัข ยังดีกว่าเลี้ยงคน"

ที่แน่ๆ สุนัขเห่าเตือนได้ เฝ้าบ้านได้ แต่คนทำไม่ได้ หรือทำได้ ก็ทำไม่ได้ดีเหมือนหมา

บางคนเวลาไปตามสถานที่ต่างๆ แล้วโดนสุนัขเห่า ก็ตะโกนว่ากล่าวกับสุนัข เผลอๆพาลไปถึงเจ้าของ

ดีนะ ที่ไม่เจอเจ้าของสุนัขสวนกลับว่า "ไม่อยากให้หมาเห่า ก็มาเห่าแทนหมาสิ"

หากใครมีหมาไว้ในครอบครอง จะรู้ได้ว่า หมามันรู้คุณคน ใครดีกับมัน ใครดูแลมัน ใครใส่ใจกับมัน

มันจำกลิ่นได้ จำเสียงของเราได้ จำได้แม้กระทั่งเสียงรถ

แม้กระทั่งเจ้าของจากไปนาน บางคนอาจเป็นปี พวกมันก็ไม่เคยลืมเจ้าของเดิม

จากหน้าหนังสือพิมพ์ต่างๆ เราก็คงได้อ่านได้พบเจอข่าวที่ว่า เจ้าของตาย แต่หมายังคงเฝ้าศพอยู่

ไม่ยอมไปไหน บางตัวถึงขั้นไม่ยอมให้ใครเข้าใกล้

ถ้าให้สาธยายเกี่ยวกับ หมาที่ทดแทนคุณเจ้าของ มีมากมายหลายเรื่องไม่รู้จบ

[sunny]

[sunny]

ไม่ว่าจะเป็นหมาบ้านเอย หมาจรจัดเอย หมาที่ถูกทิ้งขว้างเอย หมาวัดเอย

พวกนี้รู้จักรัก หวงแหน และปกป้องสถานที่ที่มันพักอยู่ อาศัยอยู่

บางตัวอยู่จนกระทั่งมีลูก มีหลานเต็มไปหมด แต่ก็ไม่เคยที่จะละทิ้งถิ่น

มีบ้างที่ออกไปที่อื่น ไปขยายอาณานิคมบ้าง พวกมันก็ต้องกลับมายังที่ของมันอยู่ดี

หากวันหนึ่ง ที่ที่มันอยู่จะไม่มีข้าวให้มันกิน พวกมันก็จะออกไปหากินที่อื่น

แต่สุดท้าย พวกมันก็จะกลับมาตายรัง นอนที่เดิมทุกทีไป

และหากที่ใด มีข้าวให้มันกิน มีที่ที่ให้มันสามารถซุกตัวอยู่ได้ มีใครคอยดูแลมัน

พวกมันจะรักและหวงแหนคนๆนั้นและสถานที่นั้น เรียกว่า สู้ใจขาดดิ้นยอมตายถวายชีวิตเลยทีเดียว

แล้ว คนไทยเราล่ะ เกิดมามีประเทศอยู่ ใช้ชีวิตอยู่จนมีลูกมีหลาน มีข้าวกิน

มีที่ซุกหัวนอน ทำไม ถึงได้กระเสือกกระสน ดิ้นรนที่อยากจะไปใช้ชีวิตที่อื่น

มิหนำซ้ำ ยังดูถูกประเทศของตัวเอง ประเทศที่ทำให้เป็นคนมาได้ทุกวันนี้

ถามจริงๆ เถอะ "ไม่อายหมามันบ้างหรือไง"

คนที่ไปใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศก็ตาม บางคนที่ไปก็เพราะต้องกระเสือกกระสน ดิ้นรน

เพื่อให้ชีวิตตัวเอง และครอบครัวอยู่รอด แต่เขาเหล่านั้นก็ไม่ได้ลืมความเป็นคนไทย

บางคนยังรักประเทศไทย มากกว่าคนไทยบางคนที่อยู่ในประเทศเสียอีก

[sunny]

แม้บางคนจะอ้างว่า "ฉันไม่ใช่คนไทย ฉันไม่ได้เกิดบนผืนแผ่นดินไทย"

แต่อย่าลืมว่าเมื่อคุณมาใช้ชีวิตบนผืนแผ่นดินไทย

กินข้าวที่นี่ ซุกหัวนอนที่นี่ มีงานมีการทำ บางคนมีครอบครัวที่นี่ มีอำนาจบนผืนแผ่นดินนี้

บางคนเข้ามาฮุบและใช้สิทธิ์เช่นคนไทย จนทำให้คนไทยแท้ๆหลายๆคน ต้องหมดโอกาส

แล้วคุณยังกล้าทรยศต่อผืนแผ่นดินไทย ที่ให้ชีวิตคุณได้มากเพียงนี้ ได้ลงคอเชียวหรือ!!!

>>>> "อายหมามันบ้างเถอะนะ" <<<<

หากใครก็ตามที่ใช้ชีวิตบนผืนแผ่นดินไทย โดยเฉพาะพวกที่เกิดบนแผ่นดินไทย

แล้วมีความคิดหรือก่อการประพฤติ อกตัญญูต่อผืนแผ่นดิน ทำให้ประเทศชาติฉิบหาย

อ่านกระทู้นี้แล้ว รีบกลับไปกราบหมาหรือสุนัขที่บ้านโดยด่วน

หรือหากไม่มี ขับรถไปตามถนน หรือวัดไหนก็ได้

เพราะแม้แต่หมายังประเสริฐกว่าพวกคุณ

เพราะพวกคุณ คือพวกที่ทรยศและอกตัญญูต่อสิ่งที่มีพระคุณอันใหญ่หลวง

สิ่งที่ทำให้คุณมีชีวิตจวบจนทุกวันนี้

[sunny]

ยามออกศึกสงคราม สัตว์เดรัจฉาน ยังเคยทำหน้าที่ของพวกมัน

เพื่อปกป้องผืนแผ่นดินที่พวกมันอาศัยอยู่




หมา : กู้ระเบิดในสนามรบ




หมู : เป็นอาหารในสนามรบ

[sunny]

ช้าง: ออกศึกในสนามรบ




ม้า : ออกศึกสงคราม, ขนสัมภาระ

[sunny]

ชาวบางระจัน ก็ขี่ควายออกไปรบ




ไข่ : อาหาร ไก่ : ขันปลุกตอนเช้า




ห่าน : ดุยิ่งกว่าหมาอีก เวลาเงียบสงัด ห่านยังสามารถได้ยินไกลถึง ๑๐ กิโลเมตร

[sunny]

นี่ขนาดพวกมันเป็นแค่สัตว์เดรัจฉาน

แต่พวกมันเหล่านั้น ต่างก็สละชีวิตของตน

เพื่อปกป้องประเทศและผืนแผ่นดินที่มันอาศัยอยู่

ในฐานะที่เราเป็นมนุษย์ ถูกเรียกว่า สัตว์ประเสริฐ

อ่านกระทู้นี้แล้ว ช่วยตอบหน่อยสิว่า

"ไม่อายเดรัจฉานมันบ้างหรือไง"

[MI-6]

บางท่านมีความคิดว่า เลี้ยงหมา แมว ดีกว่าเลี้ยงคน ก็เห็นด้วยเหมือนกัน ไม่ใช่ว่าจะดูถูกคน แต่เพราะจิตมนุษย์นี้ไซร้ ยากแท้ หยั่งถึง นั่นเอง

คนมีความไวของสภาพจิตใจ กับความคิด ตามสิ่งเร้าภายนอก นั่นก็คือ มีกิเลสและตัณหา นั่นเอง จะมากน้อยอยู่ที่การฝึกฝนและความสูงต่ำของจิตใจ

แต่สัตว์พวกนั้น แม้ว่าพฤติกรรมของมันอาจไม่พัฒนามาเป็นแบบคน ที่เราบอกว่ามีอารยะ สวมเสื้อผ้า เดินสองขา รู้จักการเรียนรู้ แต่สิ่งเหล่านี้คือวิวัฒนาการทางพฤติกรรม เท่านั้นเอง

ทำไมไม่คิดว่า การที่คนมาเดินสองขา เป็นการฝืนธรรมชาติบ้าง เพราะทำให้กระดูกสันหลังตั้งฉากกับพื้นโลก เป็นการฝืนแรงดึงดูดของโลก เป็นที่มาของโรคภัยต่างๆ เกี่ยวกับกระดูกสันหลัง เกี่ยวกับหลัง เช่น ปวดหลัง ข้อเสื่อมเป็นต้น อาการแบบนี้สัตว์ไม่เป็น เพราะไขสันหลังขนานกับโลก บางคนอ่านตรงนี้แล้วอาจหัวเราะด้วยความขบขันในการด้อยปัญญาของผู้เขียน แล้วอาจจะบอกว่า ถ้างั้นคนเขียนก็ควรคลานสี่ขา สิ จะได้ไม่มีอาการโรคปวดหลัง หรือ ข้อเสื่อม

หลายอย่างที่คนปรับเปลี่ยนพฤติกรรม ไปสู่สิ่งที่เราบอกว่าเจริญแล้ว แต่จะมีเวลาเหลียวดูหรือไม่ว่า สภาพจิตใจ กับ ความหนาของกิเลส ของเรากลับเปลี่ยนไปทางตรงกันข้าม จิตใจต่ำลงไป กิเลสหนาขึ้น พัฒนาไปเป็นกิเลสเชิงซ้อน ขึ้นทุกทีจนยากแก่การย่อยสลายในชั่วชีวิตหนึ่งๆ บางคนใกล้จะเปลี่ยนภพ หรือที่เรียกว่า มรณะ ก็ยังมิอาจสลายได้เลย

ต่างกับสัตว์ ซึ่งมันดำรงชีวิตเพื่อการอยู่รอดเท่านั้น ตามสัญชาตญาณ การรุกรานสัตว์อื่นก็เพื่อปกป้องสิ่งที่เป็นปัจจัยในการดำรงชีพ สุนัขจะขู่เมื่อชามข้าวมันถูกแย่ง หรือ คนแปลกหน้าเข้ามาใกล้ในถิ่นที่มันอยู่อาศัย แม้แต่งูซึ่งเป็นสัตว์ที่มีพิษ แต่มีประสาทสายตาที่ไม่ดีนัก ก็จะฉก กัด รัด สิ่งที่มาใกล้ตัวมัน เพื่อป้องกันภัย การปล่อยสารพิษ เพื่อป้องกันตัว มิได้คิดจะทำร้ายก่อน ที่มันต้องมีความไวในการปกป้องตัวเอง สืบเนื่องจากสายตาของมันไม่คมชัดนั่นเอง ดังนั้นเมื่อมิอาจมองภาพได้ชัด ก็ต้องชิงลงมือก่อน

พฤติกรรมทั้งหลายผิดจากคน ที่โดยมากแล้ว คิดแต่จะรุกคืบไปข้างหน้า เพื่อขยายอาณาจักรของตนเอง ไม่ว่าจะเป็นระดับเล็ก หรือ ระดับอภิมหาโคตรๆๆๆๆ เครือข่ายก็ตาม

เลี้ยงสัตว์ก็เลยสบายใจกว่าคบคนมากนัก

[sunny]

ลืมค่ะ เจ้าสัตว์เดรัจฉานชนิดนี้สำคัญมากๆเลย

นกพิราบค่ะ เพียงแค่ เม็ดข้าว เพียง ๒-๓ เม็ด

แลกกับชีวิตที่ต้องผจญกับภัยทุกรูปแบบ

เพื่อนำข่าวไปมอบให้กับจุดหมายปลายทาง

ต้องขอซูฮก จริงๆ



น่าแปลกไหม ที่สัตว์เหล่านี้ ไม่ได้ต้องการ ลาภยศ คำสรรเสริญ

สัตว์เหล่านี้ ไม่ได้ต้องการ ชั้นยศ หรือ เงินเดือนตอบแทน

แต่สัตว์เหล่านี้ กลับมีความจริงใจที่มอบให้แบบถวายชีวิต

เพียงแลกกับ น้ำใจ

ซึ่งหาไม่ได้ในมนุษย์ยุคปัจจุบัน

[sunny]

ตอนนี้ที่บ้านเต็มไปด้วยสัตว์ ในบ้านมีแมว ๑๐ ตัว

หน้าบ้าน(ในรั้วบ้าน) มีหมา ๕ ตัว ทำหน้าที่หน่วยลาดตระเวนภายในรั้วบ้าน

หน้าบ้าน(นอกรั้วบ้าน) มีหมา ๕ ตัว ทำหน้าที่หน่วยลาดตระเวนนอกรั้วบ้าน

เมื่อหมาในรั้วบ้าน กับนอกรั้วบ้าน รวมตัวกัน ไม่มีใครกล้าสัญจรผ่านหน้าบ้านเลยสักคน

เคยมีหลุดมาโหวกเหวกโวยวายหน้าบ้านคนหนึ่ง ถือไม้หน้าสามมา เพื่อจะมาตีหมา

ปรากฎว่าโดนพี่จิ๋ม ไล่ตะเพิดกลับจนหาทางกลับบ้านไม่ถูก

ลืมบอกว่า หลังคาด้านหลังบ้าน เลี้ยงแมวอีก ๓ ตัว

ไม่รู้ว่าเป็นแมวบ้านไหน แต่มาขออาหารกินทุกวันตั้งแต่มันตัวเล็กๆ จนตอนนี้โตเต็มที่

พวกมันรู้จักแบ่งเขต แมวที่บ้านก็อยู่เขตบ้าน แมวบนหลังคาก็อยู่แต่หลังคา ไม่เคยก้าวก่ายกัน

สงกะสัย สิ่งศักดิ์สิทธิ์คงเห็นใจหมา-แมว เลยดลบันดาลให้บ้านที่อยู่ติดกันจำต้องขายบ้านกะทันหัน

ด้วยความใจดีของคุณแม่หน่อย เลยอนุเคราะห์ ทำให้หมา-แมวที่บ้าน มีอาณาบริเวณที่กว้างขวางมากขึ้น

หมา-แมวพวกนี้ พวกมันเป็นแค่เดรัจฉาน หากแต่พวกมันกลับมีความจริงใจให้มากกว่าคนหลายๆคน

พวกมันจะคอยเตือน บอกกล่าวเสมอ หากมีใครก็ตามที่เข้ามาในบริเวณบ้าน

ถึงเราจะไม่ได้สนใจพวกมัน แต่พวกมันก็ไม่เคยละวางสายตาไปจากเรา

แม้พวกมันจะพูดภาษาคนไม่ได้ แต่พวกมันก็ส่งภาษากายเพื่อให้เรารับรู้ได้เสมอ

หากแม้นกาลเวลาได้ทำให้พวกมันจากไป ไม่ว่าใครที่ไหนก็ไม่สามารถทดแทนพวกมันได้เลย

[hacksecrets]

แค่อยากให้กระทู้มันขึ้นมาเฉยๆเจ้าค่ะ

[att]

คุณโดนจับ ข้อหาปั่นกระทู้

[sunny]

คุณโดนจับ ข้อหาปั่นกระทู้

เกินไปแล้วนะพี่ att

กลับมาเมืองไทยแล้วเหรอ หรือว่ายังอยู่ในระหว่างแบกเป้เที่ยวอยู่เมืองลาว

ของฝากน่ะ เอามารึเปล่า(แบบว่า งก อ่ะนะ)

[att]

คุณโดนจับ ข้อหาปั่นกระทู้

เกินไปแล้วนะพี่ att

กลับมาเมืองไทยแล้วเหรอ หรือว่ายังอยู่ในระหว่างแบกเป้เที่ยวอยู่เมืองลาว

ของฝากน่ะ เอามารึเปล่า(แบบว่า งก อ่ะนะ)

กล้ามาเอาหรือเปล่าล่ะจ๊ะ อิอิ

[att]

อย่าโกรธนา แค่ชอบยั่วเล่นอ่ะ

[sunny]

อย่าโกรธนา แค่ชอบยั่วเล่นอ่ะ

ไม่โกรธหรอกจ้า แค่เกรงว่าเวลาไปหา จะไม่ได้ไปคนเดียวน่ะสิ

กลัวเปลืองของฝาก

[att]

จะเก็บเอาไว้ให้ละกัน สักวันนึง ถ้ายังไม่ตายคงจะเอาไปให้