มังกรหยก ภาค2 ดาบมังกร ...อมตะประทับใจ

[just_do_it]

มังกรหยก เป็นบทประพันธ์อิงประวัติศาสตร์ชนชาติไทย ที่เขียนขึ้นโดย กิมย้ง แบ่งเป็น 3 ภาค สำหรับ ภาคดาบมังกรหยก นี้ เป็นภาคที่ 2

มังกรหยก จัดเป็นบทประพันธ์อมตะ ที่ถูกนำไปสร้างเป็นกาตูน และภาพยนต์ และสื่อต่าง ๆหลายสิบภาษา เป็นที่นิยมสำหรับนักอ่าน นอกจากจะได้ความสนุกสนาน สาระทางประวัติศาสตร์ และคติแนวคิดแล้ว ยังได้รู้ถึงวัฒนธรรมของชนชาติไทในยุคบรรพกาล ซึ่งเป็นยุคของไทสูง(จีนเรียก ไตซ้อง) มีอำนาจ และไทหาญ (จีนเรียกต้าฮั่น) เป็นกลุ่มชาวยุทธ ซึ่งกิมย้งได้นำมาเขียนเป็นบทประพันธ์อมตะนามว่า มังกรหยก นี้


วรรณกรรม เรื่องมังกรหยก ของกิมย้ง ได้ถูกนักวิชาการด้านจีนศึกษายุคใหม่จำนวนมากวิเคราะห์ว่าแฝงด้วยเนื้อหาชาตินิยมและเชื้อชาตินิยมของพวกฮั่น

.... ที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่า ชนชาวฮั่น หรือ ชื่อตามประวัติศาสตร์บรรพกาลเรียกว่า ชนชาติไทเมืองหาญ ออกสำเนียงเป็นจีนว่า ฮั่น มีพื้นที่ปรากฏตามประวัติศาสตร์สามก๊กว่า จ๊กก๊ก อันเป็นที่เกิดของตระกูล "เล่า" ซึ่ีงได้แก่ เล่าปัง (จีนออกสำเนียงเป็น เหลียงปัง) และในสามก๊กก็คือ "เล่าปี่"
ดินแดนจ๊กก๊ก ก็คือที่กำเนิดวีรบุรุษชนชาติไท อาทิ ขงเบ้ง กวนอู จูล่ง เตียวหุย เป็นต้น

และนี่คือสาเหตุที่มาในกรณีคนไทยสมัยโบราณต้องศึกษานิพนธ์สามก๊ก ก็เพราะเป็นเรื่องราวของบรรพบุรุษไท

โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากเหตุการณ์ในสามก๊กเมื่อสุมาอี้ชนะศึกตระกูลเล่า สามารถยึดเสฉวนได้ ทำให้ประชาชนแคว้นจก(จ๊กก๊ก) อพยพลงใต้ตั้งภูมิลำเนาใหม่ ผู้นำตั้งอาณาจักรขึ้นใหม่บนพื้นที่เมืองร้างของอาณาจักรสิงหนวัติ โดยเรียกว่าอาณาจักรเชียงแสน(พื้นที่เชียงราย เชียงตุง สิบสองพันนา ปัจจุบัน) ซึ่งนักประวัติศาสตร์รู้จักกันนามว่า "ปู่จ้าวลาวจก" อันเป็นต้นราชวงศ์เชียงแสน(เชียงราย)

ราชวงศ์เชียงแสน(เชียงราย) โดยพระเจ้าเมงราย ได้ก่อตั้ง "พิงคนคร" หรือ "เชียงใหม่" ในปัจจุบัน นี่คือความยิ่งใหญ่ และเกี่ยวโยงกันต่อเนื่องของสายเลือดไท ที่สืบทอดยาวนานนับแต่บรรพกาล

แม้กระทั่ง ราชวงศ์ถัง หรือ เรียกว่า ถังเต้ ความจริงแล้ว คำว่า ถัง มาจากคำว่า แถน และ เต้ มาจาก ไต หรือ ไท เมื่อรวมกันอ่านว่า แถนไท หรือ ไทแถน คือ ชนชาติไทแห่งเมืองแถน ชื่อว่า หลี่ซื่อหมิน นั้นได้ก่อตั้งราชวงศ์ไทแถน หรือ สำเนียงจีนว่า ต้าถัง ในความช่วยเหลือโดยผู้กล้าเมืองจ้าวชื่อว่า จ้าวสั่นหล้า (มีโอกาสจะนำเรื่องมาเล่าให้ฟัง)

จึงเป็นที่กล่าวได้ว่า แผ่นดินที่เรียกว่าประเทศจีนปัจจุบันนี้ส่วนใหญ่ปกครองด้วยชนชาติไท สายฮั่น (หาญ ) สำหรับชาวจีนแท้ ๆ นั้นเรียกว่า ชาวตง มีเมืองของตนเรียกว่า ตงง้วน และเมาเจอตง หัวหน้าพรรคคอมมิวนิสต์ และมาดามจางชิงเป็นชาวตง ซึ่งไม่มีประวัติศาสตร์เป็นของตนเอง เมื่อปฏิวัติยึดประเทศจีนเปลี่ยนการปกครองสำเร็จ มาดามจางชิง ภรรยาเมาเจอตง ก็สั่งให้เผาทำลายศิลปวัฒนธรรม นิพนธ์ หนังสือ และให้ทำลายประวัติศาสตร์ของชนชาวฮั่นทิ้งทั่วประเทศ โดยอ้างว่าเป็นการ "ปฏิวัติทางวัฒนธรรมจีน" จึงเป็นที่น่าเสียดายที่ประวัติศาสตร์ชนชาติไท ถูกทำลายทิ้งไปไม่น้อย และผลกรรมดังกล่าว ทำให้มาดามจางชิงและแก๊งถูกจับขังคุกหิมะและตายอย่างอเน็จอนาจ

มังกรหยก ...เป็นเรื่องราวที่เขียนขึ้นโดยอิงประวัติศาสตร์ชนชาติไทยุคอาณาจักรอ้ายลาว ที่ปกครองพื้นที่ทั้งหมดของดินแดนประเทศจีนปัจจุบัน และเป็นเรื่องราวของชาวไทหาญ ที่ได้ถูกบรรยายและนำมาสร้างเป็นภาพยนต์อมตะได้อย่างประทับใจ


เรื่องย่อ ::::

เรื่องราวเกิดในยุคราชวงศ์ไทซ้อง,ไต้ซ้อง หรือเรียกสั้น ๆ ว่าราชวงศ์ซ่ง (ตามประวัติศาสตร์เรียกว่า ไทสูง หรือ ไทซ่ง..ปัจจุบันยังเหลืออยู่ในประเทศไทย)

ปลายแผ่นดินราชวงศ์ซ้องเสื่อมโทรมในทุกด้าน อาณาประชาราษฎร์ยากแค้นลำเค็ญ ขุนนางฉ้อราษฎร์บังหลวง กดขี่ข่มเหงราษฏร เกี่ยวกับการผจญภัยของเด็กหนุ่มชื่อ ก๊วยเจ๋ง ที่เติบโตขึ้นมาในดินแดนของมองโกล และเดินทางกลับสู่ยุทธจักรในอาณาจักรอ้ายลาว ได้พบกับอึ้งย้ง ยังได้ฝึกวิชาต่างๆมากมาย และได้ขับไล่พวกมองโกล ให้พ้นไปจากแผ่นดิน

ก๊วยเซาเทียนและเอี้ยทิซิม พี่น้องร่วมสาบาน ถูกใส่ร้ายป้ายสีว่าเป็นกบฎ พวกเขาต่อต้านการจับกุม เข้าสู้พวกทหารที่กลุ้มรุม กระทั่งก๊วยเซาเทียนเสียชีวิต บ้านเรือนถูกเผาผลาญย่อยยับ เอี้ยทิซิม หลีเพ้ง ภรรยาก๊วยเซ่าเทียน และเปาเซียะเยียก ภรรยาเอี้ยทิซิม หนีกระเซอะกระเซิง ไปคนละทิศละทาง ผู้หญิงทั้งสองกำลังตั้งครรภ์

หลีเพ้งให้กำเนิดก๊วยเจ๋ง ระเหเร่ร่อนไปเติบใหญ่ในแผ่นดินมองโกล ใต้ร่มใบบุญเจงกิสข่านผู้ยิ่งใหญ่
ขณะที่เปาเซียะเยียกให้กำเนิดเอี้ยคัง ได้ดีมีสุขในวังไต้กิมก๊กของชาวนีเจิน
ทั้งมองโกลและนีเจิน ล้วนเป็นศัตรูผู้รุกรานและต้องการยึดครองแผ่นดิน

ก๊วยเจ๋งและเอี้ยคังเติบโตขึ้นท่ามกลางสภาพแวดล้อมและการบ่มเพาะที่ต่างกัน จึงมีพฤตินิสัยไปคนละแบบ ก๊วยเจ๋งได้ รับการสั่งสอนย้ำเตือนจาก หลีเพ้ง ผู้เป็นมารดา และ เจ็ดประหลาดกังหนำ ผู้เป็นอาจารย์ ให้แก้แค้นแทนบิดา และยึดมั่นในหลักปรัชญาโบราณ จึงยินยอมสะบั้นไมตรีกับพวกมองโกล ก็ไม่ยินยอมทำร้ายแผ่นดินอันเป็นมาตุภูมิของตน ขณะที่เอี้ยคัง หลงใหลในลาภยศสรรเสริญ ยินยอมรับศัตรูเป็นบิดา กระทั่งยังกล้าย่ำยีบีฑาชาวชนเชื้อชาติเดียวกัน …